Οικότοποι

[vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern”][vc_column width=”2/3″ css=”.vc_custom_1581957080514{background-color: #ffffff !important;}”][vc_accordion active_tab=”0″ collapsible=”yes” style=”accordion”][vc_accordion_tab title=”Τί είναι ο οικότοπος;” title_tag=”h5″ title_color=”#828282″ background_color=”#edb75a”][vc_column_text]

Τι είναι o οικότοπος;

Στην Οδηγία 92/43/ΕΟΚ δίνονται 2 ορισμοί της έννοιας:

1) Ως φυσικοί οικότοποι ορίζονται χερσαίες περιοχές ή υγρότοποι που διακρίνονται χάριν των βιολογικών (βιοτικών) και μη βιολογικών (αβιοτικών) γεωγραφικών χαρακτηριστικών τους, είτε είναι εξ ολόκληρου φυσικές είτε ημιφυσικές.

Στην Οδηγία 92/43/ΕΟΚ στο Παράρτημα Ι, έχουν συμπεριληφθεί οι φυσικοί οικότοποι κοινοτικού ενδιαφέροντος και είναι αυτοί που σε Ευρωπαϊκό έδαφος των Κρατών μελών:

• διατρέχουν κίνδυνο να εξαφανισθούν από την περιοχή της φυσικής τους κατανομής
• ή έχουν περιορισμένη περιοχή φυσικής κατανομής λόγω της μείωσης της ή λόγω του ότι η περιοχή τους είναι εκ της φύσεως της περιορισμένη,
• ή αποτελούν σπουδαία δείγματα τυπικών γνωρισμάτων μίας από τις ακόλουθες βιογεωγραφικές περιοχές: αλπική, ατλαντική, ηπειρωτική, μακαρονησιωτική και μεσογειακή.

Αυτοί οι τύποι οικοτόπων που κινδυνεύουν με εξαφάνιση και για τη διατήρηση των οποίων η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ιδιαίτερη ευθύνη, θεωρούνται ως οικότοποι προτεραιότητας και σημειώνονται στο Παράρτημα Ι με έναν αστερίσκο (*).

2) Ο δεύτερος ορισμός αφορά την έννοια του “ενδιαιτήματος” (Habitat) ενός είδους και αναφέρεται ως “οικότοπος ενός είδους”, ο οποίος αποτελεί το περιβάλλον, το οποίο ορίζεται από βιοτικούς και αβιοτικούς παράγοντες, στο οποίο ζει το είδος σε ένα από τα στάδια του βιολογικού του κύκλου.

[/vc_column_text][/vc_accordion_tab][/vc_accordion][vc_empty_space][vc_column_text]

      Όπως έχει αναφερθεί και στην Καρτέλα «Χλωρίδα», η περιοχή των Πρεσπών κατατάσσεται στις πιο πολυποίκιλες από άποψη βλάστησης περιοχές της Ελλάδας, γεγονός που οφείλεται στον συνδυασμό υγροτοπικών, δασικών και λιβαδικών οικοσυστημάτων, πλούσιας γεωλογικής ιστορίας, ιδιαίτερης γεωμορφολογίας και κλιματικής ποικιλότητας.

      Στην περιοχή εμφανίζονται 38 τύποι οικοτόπων εκ των οποίων οι 30 περιλαμβάνονται στο παράρτημα Ι της οδηγίας 92/43/ΕΟΚ, ενώ οι 5 είναι και τύποι οικοτόπων προτεραιότητας.

      Επίσης, 3 από αυτούς έχουν ιδιαίτερη σημασία καθώς σε εθνικό επίπεδο εμφανίζονται μόνο στην περιοχή της Πρέσπας:

• • Παννονικές ενδο-ηπειρωτικές αμμοθίνες (κωδ. 6260),
  • Πρόσκοπη βλάστηση σε βραχώδεις επιφάνειες της Sedo-Scleranthion ή της Sedo albi-Veronicion dillenii (κωδ. 8230), δηλαδή φυτοκοινωνίες που εμφανίζονται σε πυριγενή εδάφη, στον ανατολικό τομέα του Πάρκου, με ισχυρή διάβρωση, πάνω στα οποία η κάλυψη της βλάστησης είναι μικρή
  • Μοισιανά δάση λευκής ελάτης (κωδ. 91ΒΑ)

      Οι χερσαίοι οικότοποι που συναντούμε στην Πρέσπα διακρίνονται στις παρακάτω μεγάλες κατηγορίες και στο παρακάτω πίνακα καταγράφονται οι φυσικοί τύποι οικοτόπων που έχουν καταγραφεί στις στις 4 περιοχές Natura της περιοχής:

• • Ανθρωπογενείς
  • Γλυκέων υδάτων
  • Εύκρατων χέρσων εδαφών και λόχμων
  • Υπομεσογειακών και εύκρατων θαμνώνων
  • Σκληρόφυλλων θαμνώνων
  • Φυσικοί και ημιφυσικοί σχηματισμοί λειμώνων (λιβαδιών)
  • Υψηλοί και χαμηλοί τυρφώνες
  • Βράχων και σπηλαίων
  • Δασών

[/vc_column_text][vc_empty_space][/vc_column][vc_column width=”1/3″][/vc_column][/vc_row][vc_row css_animation=”” row_type=”row” use_row_as_full_screen_section=”no” type=”full_width” angled_section=”no” text_align=”left” background_image_as_pattern=”without_pattern”][vc_column width=”2/3″][vc_column_text]

Βιβλιογραφία

• Ντάφης, Σ., Εύα Παπαστεργιάδου, Ευθαλία Λαζαρίδου, Μαρία Τσιαφούλη. 2001. Τεχνικός Οδηγός Αναγνώρισης, Περιγραφής και Χαρτογράφησης Τύπων Οικοτόπων της Ελλάδας. Ελληνικό Κέντρο Βιοτόπων-Υγροτόπων (ΕΚΒΥ).
• Βραχνάκης Μ, Φωτιάδης Γ και Καζόγλου Ι. (2011). Τύποι Οικοτόπων Εθνικού Πάρκου Πρεσπών, Αναγώριση- Καταγραφή 2011. Εταιρία Προστασίας Πρεσπών- ΤΕΙ Λάρισας, 104 σελ. (+Παραρτήματα)
• Fotiadis G., Vrahnakis M., Kazoglou Y., and Tsiripidis I. (2014) Dry grassland types in the Prespa National Park (NW Greece), including the southern – most occurrence of the priority habitat type “pannonic sand steppes” (code 6260). Hacquetia, 13, pp. 171-189.

[/vc_column_text][/vc_column][vc_column width=”1/3″][/vc_column][/vc_row]